Project Week

De week van 12 tot 21 maart hadden wij Project Week. Dat is een week waarin je, als eerste jaar, verplicht aan een door school georganiseerde reis moet deelnemen. De verschillende keuzes waren onder andere:
- Copper Canyon (Mexico): een culturele show voorstellen aan de kindjes in de dorpen
- Mexico grens: in de woestijn kamperen en eten en drinken achterlaten voor de migranten
- Santa Fe: habitat for humanity: huizen bouwen voor armen en daklozen
- Sky Islands: fauna en flora observeren
etc.

Ik ben zelf op een trip naar Crested Butte, Colorado gegaan. Crested Butte is een mooi skigebied in Colorado dat vooral bekend staat voor zijn extreem skiën. Pistes die bij ons niet als pistes aangeduid zouden staan, staan daar op de kaart en zijn zo ongeveer gewoon ongeprepareerde, boebelige, stijle paden door de bossen.

Het grootste Adaptive Sports Centre in de US is in Crested Butte gevestigd. Dat is een school voor allerlei bergsporten dat zich aanpast aan de behoeften van mensen met een handicap. Deze week hebben wij daar vrijwilligerswerk gedaan. Voor skilessen hebben ze namelijk af en toe hulp nodig in de les of anders iemand die achteraan ‘blockt’ zodat niemand op de student inskiet.

Deze week heb ik een halve dag in een ski-bike les geholpen. Het jongentje had een extra bot in zijn knie en kon daardoor niet met zijn hele gewicht op skies steunen. Ik skiede voor op een ski-bike en hij volgde mijn bochten terwijl de leerkracht hem vasthield met een touw.

Mijn tweede les was een volle dag met Samuel, een achtienjarige met down syndrome. Samuel skiet al 11 jaar en ik moest gewoon blocken. Maar op de lift en zo babbelden we wat en hij nodigde me op het eind van de dag zelfs uit voor zijn graduatie in mei. Zijn moeder skiede ook de hele dag met ons mee en nam foto’s. Boven op de berg hebben we ook met z’n allen een foto laten nemen door een professionele fotograaf en ze gaan al die foto’s naar mij opsturen.

Mijn derde en laatste lesdag was met een 12-jarig meisje, Katie. Katies ziekte zorgt ervoor dat ze niet automatisch ademhaalt. Ook haar hart werkt niet goed en ze heeft een pacemaker. Voor haar ademhaling hangt ze aan een ventilator die haar vader meedraagt in een rugzak. Tijdens de les droeg Jacob, de instructeur, die op zijn rug. Omdat Katie niet te ver van haar ventilator kan, moest ze zich vasthouden aan een bamboestok met aan de uiteinden Jacob en ikzelf. Een keer zijn we gevallen en schoot Katies ventilator uit haar hals, wat wel even eng was. Maar het bleek niet serieus te zijn en een paar bochten verder kregen we het draaien beter onder de knie. Een van haar ouders moest wel constant met ons meeskiën om haar zuurstofniveau af en toe te checken.

De dagen dat we niet moesten helpen in een les, mochten we vrij skiën. We moesten wel altijd iemand van het ASC bij ons hebben, omdat er op onze skipassen stond dat we van adaptive waren. Meestal snowboarde ik in de voormiddag en skiede ik in de namiddag. Ik kreeg namelijk gratis skies van adaptive. Een namiddag hebben we ook met z’n vieren geski-biked. Ski-bikes zijn echt leuke dingetjes, omdat ze veel minder vermoeiend zijn dan skiën en je ze zotmakkelijk kan leren rijden.

We logeerden in een luxueuze dubbelvilla. Ieder deelde een kingsize bed en er waren stoomdouches. Elke avond maakten we een lekker driegangen menu klaar en bij het ontbijt waren er altijd smoothies. Twee keer zijn we naar ’t stad gegaan. Een keer voor een filmfestival over bergsporten. Die avond was er ook juist een jumpwedstrijd op de hoofdstraat. Ze hadden daar een gigantische ramp gebouwd en het hele dorp inclusief toeristen keken hoe boarders en skiërs soms een prachtige sprong placeerden en soms plat op hun neus gingen. De tweede keer was de avond voor we vertrokken. We kregen elk $15 om uit eten te gaan en kregen 4 vrije uren om inkopen te doen.
Na zo’n luxe was het wel even moeilijk om weer op campus in mijn harde bedje te kruipen, maar al bij al valt het wel mee. Nu juist morgen even door de moeite om op te staan en dan terug naar school.

Getaways

Je getaway family is een gezin bij wie je terecht kan als je even van campus wil. Ze nemen je mee uit eten, nodigen je bij hun thuis uit, je blijft er eens een nachtje slapen ...
In mijn eerste semester heb ik de kans niet echt gehad om met mijn getaways af te spreken, maar even geleden hebben ze me uitgenodigd voor een etentje bij hen thuis. Mijn getaways zijn twee heel vriendelijke, jonge mensen met een ongelooflijk schattig dochtertje van vier en een zoontje van anderhalf jaar oud.
Cristina had vis met asperges klaargemaakt (note voor moeke: JA, ik heb asperges gegeten!). Terwijl zij het eten bereidde dwong Maya (het dochtertje) me zowat princess met haar te spelen. Nadat haar hele verkleedkoffer ondersteboven gehaald was en Isaac (het zoontje) de helft van het huis in zijn mond gestoken had, riep Cristina dat het eten klaar was en kwam David (de vader) ook thuis. Na een gezellig etentje en een leuke babbel, bracht Cristina me terug naar campus. Mijn getaways zijn een echt aangenaam gezin en hebben me uitgenodigd om vaker langs te komen.

Naast mijn eigen getaway family ben ik ook bevriend met de zoon van een andere getaway family, Jamie. Ik heb Jamie leren kennen op de Christmas Expedition en de vrijdag voordat ik eindelijk eens naar mijn eigen getaways ging, zag ik hem op campus om zijn getaway zus op te pikken voor het weekend. Zo'n vijf minuten voordat ze vertrokken heb ik ook mijn zak gepakt, mijn RT gewaarschuwd dat ik er niet zou zijn voor de nacht en ben ik in de auto gesprongen.
Die avond hebben we tot een uur of drie 's nachts films gekeken en de volgende ochtend zijn Jamie en ik gaan paardrijden in de besneeuwde bergen. De paarden ploeterden door sneeuw dieop sommige momenten tot aan hun buik kwam terwijl we een ons een weg door de bossen baanden. 's Avonds zijn Jamie's getaway zus (Lea, Duitsland), Arjan (Duitsland), Jamie, ik en Rafael, Jamie's beste vriend, uit eten gegaan naar Pizza Hut. Zaterdagavond was er Valentine's Café en we nodigden Jamie en Rafa uit, maar security ontdekte hen en smeet ze van campus. Daarnaast anders een geslaagd weekend.

Deze vrijdag verjaarde Jamie en zaterdag avond was zijn verjaardagsfeestje. Na een berg Grieks eten (hun favoriet) gemaakt te hebben en ons zowat ziek gegeten te hebben, verzeilde ik in een Silly String gevecht met Rafael. Nu ja, verzeilde in, lokte uit, allemaal hetzelfde. Hoe dan ook, we eindigden allebei met een ongelooflijke hoeveelheid (om en rond 200ft.) Silly String in ons haar en na een vredespact dat voornaamelijk tot stand kwam door het feit dat er geen centimeter Silly String meer over was, plukten we de restjes uit elkaars paardenstaart. Rond zeven uur vertrokken alle UWC'ers, maar ik had niet zoveel zin om terug naar campus te gaan, dus ben ik daar blijven slapen. Samen met Jamie, Rafa en een ander meisje van Las Vegas, hebben we drie films gekeken waarvan ik ongeveer een halve gezien heb voor ik om negen uur knal doodviel. De volgende ochtend vertrokken Rafa, Jamie en ik naar Jamie's cabin in de bossen. Een huisje van vrienden waar hij mag slapen wanneer hij wil. Terwijl Jamie en Rafael buiten een boom omhakten voor brandhout, liet ik de couscous overkoken, verbrandde mijn hand aan het kokend water dat uit de pot liep en stonden mijn schoenen te drogen bij de kachel omdat Jamie me in de 50cm diepe sneeuw geduwd had. Om twaalf uur keerden we terug naar Jamie's omdat Leah (zijn moeder) dan naar 't stad moest en me terug ging voeren. Na twee keer door de sneeuw en modder de bossen te doorkruisen met Rafa en Jamie in één auto was ik tamelijk 'gemilkshaked' en op campus heb ik dan ook maar rustig mijn huiswerk gemaakt.