donderdag 10 december 2009

Hij komt, hij komt ...

SINTERKLAAS!
Ja, ook hier in het verre Amerika vergeet de Sint de brave kindjes niet.
Sinds Sinterklaas toch zo'n beetje het belangrijkste feest in het leven van elk Vlaams of Nederlands kind is, besloten wij (Taran, Iris, Bart en Noor van Nederland en ik) onze medestudenten een 'taste' te geven van wie Sinterklaas en Zwarte Piet zijn en wat we precies vieren op 5 of 6 december.
In onze weeklijkse all-school assembly gaven we een korte presentatie. Noor, Taran en ik gaven wat uitleg terwijl Iris en Bart verkleed als Zwarte Piet snoepjes uitdeelden. Ons grootste doel was om de mensen te tonen dat Zwarte Piet nu geen rasistisch symbool meer is (we hebben niet echt gezegd dat hij dat vroeger wel was, maar goed...)
De nacht van 5 op 6 december vroegen we iedereen zijn schoen te zetten aan de schoorsteen in de castle lobby met een tekening voor Zwarte Piet of een brief voor de Sint waar we dan 's ochtends snoepjes in gestoken hebben. Ik kreeg ook nog mijn eigen 'kleine' verrassing van Sinterklaas: toen ik 's ochtends mijn deur opende stonden er twee chocolade figuren voor. Een sint en een piet met de boodschap 'De Sint was hier'. Na een vruchteloze zoektocht rond campus besloot ik dat er maar twee opties waren: de Sint bestond echt! (hoe opwindend) ... of mijn ouders waren in het spel. Sinds de Heilige Man nogal moeilijk te bereiken is via telefoon heb ik maar even naar Belgie gebeld om mijn dillema op te helderen. En inderdaad, Moeke had Janet, mijn RT, de chocolade gegeven toen mijn ouders en Eva hier waren en die had dat 's nachts voor mijn deur gezet.
Dus, ookal is de Sinterklaassfeer hier niet echt alom tegenwoordig, hij wordt toch niet vergeten!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten